KULT MAĐARICE

Odavno već među vojvođanskim muškim svetom vlada jedan neprikosnoven kult – kult Mađarice. Kroz pesmu i priču te žene su oblikovane u ovdašnjoj muškoj svesti kao simbol lepote, šarma i strasti, kojima je teško odoleti, pa i kada si na mestu na kom moraš da odoliš. Književnik Veljko Petrović ispričao je jednom događaj iz svoje mladosti, o naočitom srpskom budimskom vladici (kasnije i patrijarhu) Lukijanu Bogdanoviću, koji se, početkom 20. veka, u Pešti, med mađarskim ženskim svetom, nadaleko pročuo po lepoti i kavaljerstvu. Poznata peštanska glumica, prelepa primadona, zaželela je da vidi tog „rackog biskupa“ i poranila je jedne nedelje u budimsku srpsku crkvu. Odstojala je dugu liturgiju i stala u red da primi naforu i celiva vladici ruku. Primetio je Lukijan lepu i čuvenu Mađaricu još sa carskih dveri i kada mu je smerno prišla ruci da je celiva, vladika joj to ne dopusti, već dodade srebrni sasud sa naforom đakonu, a on, kao da je u pozorišnom salonu, galantno poljubi primadonu u ruku, čime je ozlojedio ceo srpski Budim, ali oduševio Mađare, najveće kavaljere i paradere u tadašnjoj Evropi. Pa kad čuveni vladika nije odoleo, kako to očekivati od nas običnih grešnih muških stvorova?

Milan Stepanović
(preuzeto sa fb profila)